Gerbrand had natuurlijk gelijk, 1300 km rijden om 4 uurtjes
te varen is niet geheel in balans. Volgend jaar trekken we dat recht. En het
klopt, zodra de terugreis start, kan het me niet snel genoeg gaan. De laatste
dagen in Wismar was het weer instabiel (viel achteraf mee) en heel veel leuke
haventjes zijn er ook niet op een paar uur varen. Dus het uittakelen een dag
naar voren geschoven, opruimen en aftuigen.
De heren van de Westhaven hebben professioneel de Swinde op
de kant gezet. Ik heb ze nog een compliment gegeven over de zorgvuldigheid. In
het eerste contact waren ze nogal nukkig en niet erg toegankelijk. Schijnt bij Mecklenburgers
wel vaker voor te komen. Uiteindelijk bleken ze vriendelijk, behulpzaam en
kundig. Dus helemaal tevreden.
Gerbrand heeft de 650 kilometer terug alleen gereden. Een
voorspoedige tocht. Ik kreeg de tijd om het laatste boek uit te lezen en
langzaam over te schakelen van water naar land. Huis en tuin waren perfect
verzorgd door de buren, Bea en Ben. Zelfs Khadija had er lucht van gekregen dat
ik op de terugweg was en heeft het hele huis gestofzuigd. Een warm thuiskomen
van een onzichtbaar welkoms comité.
En nu wordt me vaak gevraagd hoe het is om weer in mijn
eigen bed te slapen. Leuke vraag, ik moest er even over kauwen, slaap ongeveer
even veel nachten op de Swinde als in Bilthoven. Beiden bedden voelen als eigen.
Precies het nuance verschil want het thuiskomen heeft wel iets van het vertrek
4 maanden terug. Mijn hele agenda is leeg en er is niets wat doorloopt. Voor me
ligt een blanco periode van 6 maanden die ik mag invullen. Als je maar lang
genoeg weg gaat dan is je terugkomst een nieuwe start. En zo voelt het ook,
precies wat ik wou en ook nog eens schoon gewaaid en met nieuwe energie.
Wat een prachtige tocht om op terug te kijken. Met een spannende
start, jaren niet meer op zee gezeild, met Ben aan mijn zijde. Het
rondscharrelen rond de Deense eilanden en het ontdekken van de Baltische zee,
de haventjes en plaatsjes. Het vaargebied is zo mooi, zeker voor een zeiler die
het ook leuk vindt om te ankeren. Ben er van gaan houden, van de sfeer en de
gemoedelijke gastvrijheid.
Niet verwacht, maar toch behoorlijk veel alleen gezeild en
geankerd. Ik had grofweg na elke 3 weken een weekje alleen gepland als rust
punt en voor het werken aan het schip. De rust was soms nodig en is ook best wat
aan het schip gedaan. Maar kreeg ook zin om er alleen op uit te trekken, flinke
tochten gemaakt en ben daar heel tevreden over. Heeft me gesterkt en goed
gedaan.
Het was vooral ook een ontdekkingsreis met lief, vrienden en
familie. Alleen had ik en zou ik hem niet kunnen of willen maken. Ben de
afgelopen 4 maanden meer tussen de mensen geweest dan de afgelopen 4 jaar en
het is me goed bevallen. Ondanks dat de boot een soort snelkookpan is, een kleine
ruimte waar je elkaar continu tegen komt. En soms conflicteerde voor mij de rol
van schipper en gastheer. Al met al zeer intensief maar vooral heel erg warm, leuk
en waardevol. Terugkijkend deel ik de reis niet in naar periode of vaargebied maar
naar wie er aan boord was en wat we samen hebben beleefd. En nagenoeg iedereen
heeft aangegeven nogmaals mee te willen richting Zweden en Finland, prachtig
toch.
De afgelopen dagen het gras gemaaid, post opgeruimd, uitgepakt
en veel wassen gedraaid. En zo land ik in Bilthoven.
Wordt vervolgt.
