Ofwel buitenom, bij Stellendam er uit, voor Europoort langs en bij IJmuiden er weer in, Noordzeekanaal door via Amsterdam en het IJ naar het IJsselmeer. Een logische tussenstop is dan Scheveningen, leuke haven en veel goede herinneringen aan.
Precies twee jaar na het overlijden van Frans voeren we voor Scheveningen langs. Was altijd het vertrekpunt als ik met mijn broer de oversteek naar Engeland maakte. Bontste wat we ooit gedaan hebben was vrijdag avond weg, 20 uur doorvaren naar Southwold (waar Frans lid was van de jachtclub) de pub in. En zondag (roes) uitslapen en terug om maandag ’s nachts om 4 uur aan te komen. Volgens naar mijn werk natuurlijk. Mijn stagebegeleider bij Ericsson zag me binnenkomen. En droeg me op het archief op te ruimen met als tip dat achter de laatste kast een bed stond. Even een pint halen noemde Frans dat.
Last minute op zoek naar iemand om me uit de brand te helpen. Ben zei ik kan wel. Echt leuk om weer eens samen te varen. Was er jaren niet van gekomen.
Vrijdag avond balletje gepakt nabij Stellendam, zaterdag vroeg door naar IJmuiden. En zondag het Noordzeekanaal, over het IJ door Amsterdam, altijd boeiend. En naar Uitdam. Was niet duidelijk of de haven vlak bij Uitdam diep genoeg was. Zou wel heel praktisch zijn daar te liggen zo vlak bij mijn zus. Het was drie keer proberen en drie keer vastlopen. Uiteindelijk het diepste deel gekozen en op de motor de box ingeduwd.
Francis kwam Ben een uurtje later ophalen nadat hij de stijger van de enorme hoeveelheid eendenstront had ontdaan.
Elk nadeel heb zijn voordeel, de afgesloten bruggen leverden een paar hele fijne dagen met Ben op.