Staande mastroute

1 juni tot en met 4 juni 2017
De aftrap, of beter de afvaart van Bob’s reis mocht ik meemaken. De reis gaat uiteindelijk naar Denemarken met Bob’s schip de ‘SWINDE’. Het eerste stukje is heel bijzonder, van het zuiden naar het noorden door Nederlandse waterwegen. Dat is niet relaxed achterover leunen met een glas wijn. Het zijn echte ‘wegen’ met verkeersregels. Nummer 1 is dat de beroepsvaart altijd voorrang heeft. Dat zijn geen kleine jongens die bij een vergissinkje van de recreant wel even wachten. Het zijn enorme schepen, die niet kunnen remmen of uitwijken, al zouden ze het willen. Opletten geblazen dus.

De eerste dag bestaat uit het bevoorraden van de boot, nog enkele klussen en dan vanuit de thuishaven ‘de Put’ bij Zuid Beijerland door de Haringvlietbrug naar Strijensas. Er zouden nog vele bruggen volgen.


De volgende dag vanuit Strijensas naar Boskoop. Je komt van de ene wereld in de andere. Vanuit Strijensas reis je via de Oude Maas langs Dordrecht, waar veel beroepsvaart is, stroming en onoverzichtelijke bochten. Langzaam aan verandert de omgeving, wordt het rustiger en ga je via de Hollandse IJssel langs Gouda. We hebben daar een paar uur gewacht op de opening van de spoorbrug.
Dat soort bruggen openen niet tijdens de spitsuren.

Je rekent de reis uit aan de hand van de bruggen die op vaste tijden moeten draaien i.v.m. de verkeersdrukte. Een kaart met alle bruggen en draaitijden is echt heel handig voor deze tocht. En er zijn
ongelooflijk veel soorten bruggen, draaibruggen, ophaalbruggen en hefbruggen.

Je komt dwars door de dorpen en steden, het geeft een totaal andere aanblik vanaf het water dan vanaf de straten, zoals je dat gewend bent.
Het was een hele warme dag, dat is vermoeiend, je kunt de boot niet uit, de wind geeft slechts een beetje verkoeling. Bob nam onderweg nog even een duik, zo vanaf de boot de IJssel in...... Dat deed ik hem niet na, dan maar een beetje warm.

Omdat er eigenlijk maar één route is als je via Amsterdam wilt varen, kom je bij de bruggen steeds dezelfde mensen tegen. Wij hadden een boot met drie mensen die met ons op vaarden. Heel gezellig. Je hebt een gezamenlijk doel, dat verbindt meteen. We waren maar met een heel klein groepje, dat was echt mazzel, relaxed.

Na de sproorbrug voeren we over de Gouwe naar Boskoop. Een heel kleine haven, waar wij en onze ‘vaarvrienden’ de enige zeilboten waren. De havenmeester heeft zelfs op ons gewacht om ons te ontvangen. We waren er pas om 22.00 uur. Dat noem ik nog eens gastvrij. Dat was eigenlijk de hele reis zo. Mensen zijn blij dat je komt en trots op hun haven.

De volgende dag ging via de Oostelijke Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder en de Nieuwe Meer naar de Nieuwe Meersluis bij Amsterdam. Voor een deel zaten we in de vliegroute, Schiphol ligt er naast! Laagvliegende vliegtuigen, niet te geloven. We waren voorbereid, anders zou je echt schrikken. Aanleggen bij een restaurant tussen de middag hebben we maar niet gedaan, zoveel kabaal!

En dan lig je net voor Amsterdam en is het wachten op het draaien van de eerste brug en sluis. Dat begon om 0.30 uur. In konvooi vaar je door Amsterdam, we waren met 5 zeilboten. Enkele brugwachters rijden mee om de bruggen te openen. Het ging allemaal heel voorspoedig. Maar het is ontzettend goed opletten in het donker. Heel spectaculair, wie maakt dat mee in zijn leven?! Na twee uur varen konden we aanleggen midden in Amsterdam net voor de brug naar het IJ. Die lieten we even voor wat het was. Eerst een wijntje met de ‘vaarvrienden’ en dan slapen!!!
De volgende dag over het IJ, dát vond ik echt zo geweldig, vaar je midden in Amsterdam. Opletten, dat wel, maar we konden prima tussen de veerboten door laveren. Erg stoer allemaal.
Het spannendst was het wachten voor de oranjesluizen om het Ijsselmeer op te gaan. Het begon daar toch te waaien! Het leek wel een soort tochtgat, waardoor de wind nog werd versterkt. En voor het eerst op onze reis waren er ineens heel veel boten, die allemaal de sluis in wilden.
Natuurlijk wel gelukt, waarna we koers konden zetten naar Uitdam. Je zag het vanaf de sluis al liggen. We waren er binnen het uur. Alleen op de genua voeren we al 6,5 knoop.
In Uitdam stond de havenmeester ons op te wachten, want de reservering door Bob was niet binnen gekomen en een boot met de diepte van 2,05 meter past daar niet overal.
Maar ze ligt er!

Wat een mooie en pittige tocht, goed gedaan schipper!

Wat is de Swinde toch een fijne boot. Goed manouvreerbaar, sterke motor, goed gelijnd. Zij en Bob moeten goed op elkaar afgestemd zijn deze reis, ik heb er alle vertrouwen in.

Behouden vaart jullie twee.
Behouden vaart ook voor de opstappers!

Bea van Burgsteden, Bob’s vriendin.

1 opmerking: