De aftrap, of beter de
afvaart van Bob’s reis mocht ik
meemaken. De reis gaat uiteindelijk naar Denemarken met Bob’s schip de
‘SWINDE’. Het eerste stukje is heel bijzonder, van het zuiden naar het noorden
door Nederlandse waterwegen. Dat is niet relaxed achterover leunen met een glas
wijn. Het zijn echte ‘wegen’ met verkeersregels. Nummer 1 is dat de
beroepsvaart altijd voorrang heeft. Dat zijn geen kleine jongens die bij een
vergissinkje van de recreant wel even wachten. Het zijn enorme schepen, die
niet kunnen remmen of uitwijken, al zouden ze het willen. Opletten geblazen
dus.
De eerste dag bestaat
uit het bevoorraden van de boot, nog enkele klussen en dan vanuit de thuishaven
‘de Put’ bij Zuid Beijerland door de Haringvlietbrug naar Strijensas. Er zouden
nog vele bruggen volgen.
De volgende dag vanuit
Strijensas naar Boskoop. Je komt van de ene wereld in de andere. Vanuit
Strijensas reis je via de Oude Maas langs Dordrecht, waar veel beroepsvaart is,
stroming en onoverzichtelijke bochten. Langzaam aan verandert de omgeving,
wordt het rustiger en ga je via de Hollandse IJssel langs Gouda. We hebben daar
een paar uur gewacht op de opening van de spoorbrug.
Dat soort bruggen
openen niet tijdens de spitsuren.
Je rekent de reis uit
aan de hand van de bruggen die op vaste tijden moeten draaien i.v.m. de
verkeersdrukte. Een kaart met alle bruggen en draaitijden is echt heel handig
voor deze tocht. En er zijn
ongelooflijk veel soorten bruggen, draaibruggen,
ophaalbruggen en hefbruggen.
Je komt dwars door de
dorpen en steden, het geeft een totaal andere aanblik vanaf het water dan vanaf
de straten, zoals je dat gewend bent.
Het was een hele warme
dag, dat is vermoeiend, je kunt de boot niet uit, de wind geeft slechts een
beetje verkoeling. Bob nam onderweg nog even een duik, zo vanaf de boot de IJssel
in...... Dat deed ik hem niet na, dan maar een beetje warm.
Omdat er eigenlijk
maar één route is als je via Amsterdam wilt varen, kom je bij de bruggen steeds
dezelfde mensen tegen. Wij hadden een boot met drie mensen die met ons op
vaarden. Heel gezellig. Je hebt een gezamenlijk doel, dat verbindt meteen. We
waren maar met een heel klein groepje, dat was echt mazzel, relaxed.
Na de sproorbrug
voeren we over de Gouwe naar Boskoop. Een heel kleine haven, waar wij en onze
‘vaarvrienden’ de enige zeilboten waren. De havenmeester heeft zelfs op ons
gewacht om ons te ontvangen. We waren er pas om 22.00 uur. Dat noem ik nog eens
gastvrij. Dat was eigenlijk de hele reis zo. Mensen zijn blij dat je komt en
trots op hun haven.
De volgende dag ging
via de Oostelijke Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder en de Nieuwe Meer naar
de Nieuwe Meersluis bij Amsterdam. Voor een deel zaten we in de vliegroute,
Schiphol ligt er naast! Laagvliegende vliegtuigen, niet te geloven. We waren
voorbereid, anders zou je echt schrikken. Aanleggen bij een restaurant tussen
de middag hebben we maar niet gedaan, zoveel kabaal!
En dan lig je net voor
Amsterdam en is het wachten op het draaien van de eerste brug en sluis. Dat
begon om 0.30 uur. In konvooi vaar je door Amsterdam, we waren met 5 zeilboten.
Enkele brugwachters rijden mee om de bruggen te openen. Het ging allemaal heel
voorspoedig. Maar het is ontzettend goed opletten in het donker. Heel
spectaculair, wie maakt dat mee in zijn leven?! Na twee uur varen konden we
aanleggen midden in Amsterdam net voor de brug naar het IJ. Die lieten we even
voor wat het was. Eerst een wijntje met de ‘vaarvrienden’ en dan slapen!!!
De volgende dag over
het IJ, dát vond ik echt zo geweldig, vaar je midden in Amsterdam. Opletten, dat
wel, maar we konden prima tussen de veerboten door laveren. Erg stoer allemaal.
Het spannendst was het
wachten voor de oranjesluizen om het Ijsselmeer op te gaan. Het begon daar toch
te waaien! Het leek wel een soort tochtgat, waardoor de wind nog werd
versterkt. En voor het eerst op onze reis waren er ineens heel veel boten, die
allemaal de sluis in wilden.
Natuurlijk wel gelukt,
waarna we koers konden zetten naar Uitdam. Je zag het vanaf de sluis al liggen.
We waren er binnen het uur. Alleen op de genua voeren we al 6,5 knoop.
In Uitdam stond de
havenmeester ons op te wachten, want de reservering door Bob was niet binnen
gekomen en een boot met de diepte van 2,05 meter past daar niet overal.
Maar ze ligt er!
Wat een mooie en
pittige tocht, goed gedaan schipper!
Wat is de Swinde toch
een fijne boot. Goed manouvreerbaar, sterke motor, goed gelijnd. Zij en Bob
moeten goed op elkaar afgestemd zijn deze reis, ik heb er alle vertrouwen in.
Behouden vaart jullie
twee.
Behouden vaart ook
voor de opstappers!
Mooi verhaal Bea!
BeantwoordenVerwijderen