
Maaike is gisteren aangekomen en ik heb vanochtend vroeg de
huurauto opgehaald. Twee dagen op stap, Maaike heeft een overnachting geboekt
in Ljusdals. Twee kleine huisjes aan het water op een campingterrein. Het plan
om op de heenreis bij de twee potentiele winterplekken langs te gaan en terug door
het binnenland te reiden. Ik heb twee dagen zitten bellen om een winterplek te vinden. Bleek echt niet makkelijk. Veel havens en/of kranen zijn te klein.

De eerste plek is Söderhamn, eind van de ochtend
afgesproken. Opgevangen door drie personen, havenmeester, een vrouw die goed
Engels sprak en een wat norse man die in een hoek ging zitten en alles en m.n.
mij observeerde. Blijkt dat iedereen in Zweden zijn eigen bok heeft waarop het
schip in de winter geplaatst wordt. En de kraan daar had misschien jaren geleden ooit 8 ton getild en was eigenlijk niet sterk genoeg voor mijn bootje. Maar Zweden zeggen niet zomaar nee en ze hebben heel
wat rond gebeld, zonder succes. We stonden al op om weg te gaan toen ik tegen
gehouden werd door de man in de hoek. Hij pakte zijn mobiel in binnen 5 minuten
was er een plek en een bok geregeld. Was kennelijk goedgekeurd.

Dus wij naar Borka Brygga zo’n 20 kilometer noordelijker. De
havenmeester, Herr Gunter Kall stond ons al op te wachten. Gunter, van oorsprong
Duits, woont nu al 40 jaar en Zweden. Gunter had nog een eigen bok staan en alles
kon geregeld worden kein probleem, kein probleem was zijn standaard antwoord. Moest wel lid worden van de
vereniging, ik wordt nog een beetje Zweeds. Met een kopje koffie de details
doorgenomen en de kosten. Daar heb later nog over terug gebeld want de bedragen
leken reëler in Euro’s dan Kronen. Gunter bulderde van het lachen, het waren echt kronen.
Staplaats plus lidmaatschap een 1/10 van vorig jaar. Kraan was iets duurder omdat die speciaal voor mij van 50 km ver moest komen. Maar zelfs dat viet mee.

De tweede optie die ik had in Hudiksvall bleek achteraf ook geen
optie. Dus heel blij met Borka, ook nog eens een hele leuke haven met twee
museums en goed restaurant.
Wat een
mazel kan een mens hebben en zulke aardige mensen. Ik reis onder een goed gesternte
en wordt me daar steeds meer bewust van.
Door naar onze vakantiehuisjes. Prachtige plek uitkijkend
over een meer. Dat ze niet geloofden dat Maaike al betaald had leverde een hoog
oplopend meningsverschil op. Uiteindelijk hebben eigenaar en eigenaresse ruiterlijk
hun excuus aangeboden, ook weer opgelost.
Leuke weg terug naar de boot met omwegen naar een
waterkrachtcentrale en klein traditioneel eettentje. Auto ingeleverd en klaar
om de volgende dag uit te varen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten