Mooie tocht (lees ook hieronder het verslag van Gerbrand en bekijk vooral ook het filmpje.) en een
flinke afstand afgelegd. Met midzomer wou ik graag in het noordelijkste deel
van de Baltic zijn. Met Ben al een mooi stuk naar het noorden gevaren toch
waren er nog hemelsbreed 250 mijl te gaan. Veel dagen gevaren, enkele zelf meer
dan 55 mijl en regelmatig kunnen zeilen.
De een na laatste dag was het doel Kalix, zag er uit als een leuk plaatsje met een goede bus verbinding naar Luleä vanwaar Gerbrand het vliegtuig naar Stockholm had geboekt. Een stevige tocht er heen van 60 mijl. Na een uur of 6 kruizen tegen de windkracht 5 in, het laatste stuk op de motor. Kalix ligt 12 mijl landinwaarts. Na 10 mijl liepen we herhaaldelijk vast terwijl de kaarten ruimschoots diepe aangaven, dicht geslipt dus. Voor anker iets buiten de vaargeul, ook leuk en blij met de dag reserve.
De opties waren terug naar Luleä of Töre. Het eerste was 50 mijl
terug en Töre onzeker of we daar wel naar binnen konden. Gebeld en een uiterst
aardige Zweed gaf aan dat het er diep genoeg was, belde later nogmaals terug,
hij had het nagevraagd en we konden er écht naar binnen. Klopte en Töre heeft
de noordelijkste boei van de Baltische zee. Als je die rond (waarbij we weer
keer op keer vastliepen) krijg je een certificaat, hoe mooi wil je het hebben.
Gerbrand de volgende dag naar de bus gebracht voor zijn terugreis. Ik ben één
dagje blijven liggen, was draaien en boodschappen doen.
Verslag Gerbrand
Na een reis van 13 uur arriveerde ik op vrijdag 31 mei in
Örnsköldsvik waar Bob mij op het station stond op te wachten. Na vervolgens nog
50 hele meters te hebben afgelegd, was het doel bereikt en daarmee het begin
van 14 dagen zeilen. En dat hebben we gedaan! 2 Keer een dag overgebleven in
een plaatsje van enige omvang (Umea en Skellefteä) en verder bij elkaar 10
dagen gevaren.Het was bijzonder!
Bijzonder omdat het ‘s nachts rond deze tijd niet donker
wordt. En dat effect versterkte zich naarmate we noordelijker kwamen en ook de
zonnewende in zicht kwam. Dus rond 02:00 uur had je het idee dat het 7 uur ‘s
avonds was, bioritme dus volledig onderuit zogezegd;
Bijzonder omdat we alle soorten weer hebben gehad die je je kunt voorstellen. Van regen, wind en kou tot dobberend in korte broek en t shirt.
Bijzonder omdat we in die 10 dagen op het water hooguit 4 of
5 andere bootjes hebben gezien in een land dat 15 keer zo groot is als
Nederland en grotendeels bestaat uit bossen en water.
Bijzonder omdat elke ‘naturhamn’ waar we hebben
gebivakkeerd, compleet uitgestorven was, maar wel toiletten, barbecue en
(houtgestookte) sauna. Alles open, zo te gebruiken en vooral heel schoon.
Bijzonder ook omdat, hoewel Bob en ik elkaar lang en goed
kennen, het toch altijd weer even afwachten is hoe dat gedurende zo’n relatief
lange periode op 10 m2 leefruimte gaat …. Het ging overigens prima, behoorlijk
wat bijgekletst en vooral ook gelachen. Dat ons sketchje, waarbij Bob wegvaart
en mij achterlaat met zwemvest en dinky, misschien niet helemaal zo hilarisch
is overgekomen als wij het bedoeld hadden, heeft geen enkele invloed gehad op
de voorpret!
Bijzonder omdat we gedurende al die 13 avonden dat ik aan
boord ben geweest, niet één keer hebben geschaakt. Domweg geen tijd voor gehad.
Al met al: Bijzonder en vooral ook leuk !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten