Start van 2018 met Machiel (20 mei – 2 juni) van Duitsland naar Zweden 150 Mijl


Vandaag heb ik besloten om een logboek te maken van de reis van 2018. Vorig jaar het blog goed bijgehouden. Dit jaar is daarvoor in de plaats de Swinde Whatsapp groep gekomen. Erg leuk alle berichtjes die heen en weer vliegen, voelt alsof iedereen een beetje mee reist. Aan de andere kant is het vluchtig en ongestructureerd. Dus voordat de herinneringen wegzakken, en dat gaat snel op zo’n lange tocht, een chronologisch verslag met wat indrukken die onderweg zijn opgedaan.

 
Start met Machiel (20 mei – 2 juni)
Gerbrand was te druk met zijn werk en Paul kon helaas ook niet komen. Maaike stelde voor om neef Machiel te polsen. We zien elkaar zo nu en dan op verjaardagen, hij was dit jaar bij me langs geweest om te praten over ZZP’r worden. Veel meer contact dan dat was er niet. Gebeld;


“Hoi Machiel zou je zin hebben om twee weken mee te gaan. Boot klaar maken en naar Zweden varen.”
“Wanneer wou je dat doen?”
“Eind mei.”
“Even kijken. Vanaf de 20ste kan ik. Ja is goed.”

Machiel is geen man van veel woorden.

Afspraak gemaakt om e.e.a. door te spreken en de 21ste weg. Behoorlijk doorgewerkt, schoonmaken, in de was zetten en optuigen. Ook bleek de windgever en de koelkast kapot en lekte het bij de Boiler. De eerste twee dingen kunnen we niet zelf repareren. De service is goed en snel in Wismar. Twee dagen later waren we klaar om uit te varen maar stond er echt te veel wind. Dagje omgev bekijken bij Bergit nog een keer lekker gegeten en de ruimte bekeken waar ik dit najaar een foto expositie heb.

26 mei | Wismar -> Gedser We zijn in Denemarken na een tocht van 9 uur en een trip van 55 Mm ofwel 100 km. Alles tegen de wind in. Maar wel een hele mooie tocht. Dit is de eerste keer sinds ik met de Swinde op reis ben dat er nergens meer land te zien was.

27 mei | Gedser -> Hesnaes (25 Mijl) Hesnaes is een prachtig klein haventje met een piep klein dorpje waar de buitenkant van de huizen met riet bedekt zijn. We hebben vrijwel de hele dag door mist gevaren met af en toe koude miezerige regen, en weer alles op de motor. Machiel vraagt zich af wanneer we eindelijk gaan zeilen.

28 mei | Hesnaes -> Klintholm (21 Mijl) Eindelijk de zeilen er op, wel met een stevige 5 Bf en kruisend naar Klintholm. Vorig jaar ook gelegen, grappig hoeveel makkelijker je een haven aanvaart als je er al eens geweest bent. Beetje nietszeggende en wat kale haven, wel beschut en makkelijk aan te varen. We blijven er ook maar een nachtje.

29 mei | Klintholm -> Rödvig (28 Mijl) Mooie zeiltocht.  En Rödvig is een prachtige plek, niet voor niets een beetje toeristisch met een levendige haven en mooie omgeving. Komt goed uit want de wind trekt aan een en is blijft oost – noordoost. Wat ongebruikelijk is hier deze tijd van het jaar. Een droge landwind die al weken aanhoudt. De aanloop naar een uitzonderlijke zomer waarin vele droogte en warmte records zullen gaan sneuvelen.

We hebben geen zin om uren tegen een 5-6 Bf in te beuken en blijven lekker liggen. Ontspannen en wat aan het bootje werken, alle lieren in het vet gezet en Machiel heeft de aansluiting van elementen boiler verbeterd. Nu hebben we drie standen van 500, 1000 en 1500 Watt ipv de onhandige 1000, 2000 en 3000 Watt die geen enkele walstroom aansluiting kan leveren. Was best een lastige puzzel.
Rövig heeft krijtrotsen en in krijtrotsen zitten fossielen. Fossielen zoeken is, voor mij, een onverwachte interesse van Machiel. Volgens Thea is dat al vanaf een jaar of 9. Middagje lopen zoeken. Hij heeft iets gevonden wat volgens hem een fossiel is. Wat ik had gevonden was slechts een insluiting. Balen dus.
Ter afsluiting  van ons verblijf in Denemarken en BBQ op de havenpier. Elke jachthaven heeft BBQ’s staan voor algemeen gebruik en ze worden veel gebruikt. Het was winderig, morgen door. Zo laat mogelijk omdat wind en golven in de loop van de dag afnemen.

I juni | Rödvig -> Gisløv (33 Mijl) Swinde is terug in Zweden na 30 jaar. Mooie tocht zonder al te veel bijzonderheden strak naar de overkant gevaren. Het haventje van Gisløv had diep genoeg moeten zijn. We hebben behoorlijk door het slik moeten ploegen om bij een ligplaats te komen. Half zweden kon ruiken dat we er waren. Een diepe kiel heeft voor het zeilen veel voordelen maar 2 meter is regelmatig te diep voor haventjes hier.

Nog even rond gelopen, het dorpje stelt niets voor heeft wel piepklein supermarktje met allervriendelijkste bediening. En een bushalte, bijzonder handig voor Machiel die morgen aan zijn thuisreis begint. Eerst bus, dan de veerboot van Trelleborg naar Rodstock daar de trein naar Wismar. Met mijn auto naar Bergit waar hij overnacht. De volgende dag naar Hilversum reiden waar Paul hem thuis brengt. Mijn auto mag bij Paul staan deze maanden. Om zo maar eens een indruk te geven van een stukje logistiek achter deze reis.

Was ook heel blij dat Machiel spontaan ja zei. De eerste drie dagen in Wismar hebben we hard gewerkt om alles vaar klaar te maken. Dat had me alleen dus een week zweten gekost. Want zweten was het, het was bloed heet, gewoon niet meer lekker. En dan heb je Machiel een goede maat die weet van aanpakken zonder een krimp te geven. Daarna hebben we mooie tochten gehad, goed samen kunnen zeilen en tussendoor wat klussen aan het schip. Ergens aan het eind mompelde Machiel, ’Ik ga misschien wel een zeilcursus doen.’ Ik zie dat maar als een teken dat hij het ook leuk gevonden heeft en misschien zelfs het virus te pakken.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten