Ben is vanochtend op de bus gestapt naar Flensburg en
vandaar uit met de trein naar Bilthoven. Ik hoorde net dat hij goed is
aangekomen na een reis van een kleine 12 uur. Over de heenreis hebben we twee
weken gedaan om vervolgens nog een weekje te spelevaren op de Deense wateren.Drie weken in totaal 3*7*24 op een kleine 20 m2. Mensen die me kennen vroegen zich af hoe me dat ging bevallen. Ik ben bij tijd en wijle graag alleen en vaar daar wel bij. Maar het intensief met elkaar op trekken is een bewust onderdeel van deze reis. Het vraagt het nodige van me en ik krijg weer eens een andere spiegel voor gehouden.
Ben en ik zeilen al jaren met elkaar, door mij is hij aangestoken
met het zeilvirus en hij mag zich onderhand, met tweede eigen schip, een ervaren zeiler noemen. Onze jaarlijkse
zeiltripjes varieerden van een lang weekeind tot een korte week. En dan is drie
weken echt wat anders hebben we gemerkt. Er zijn zaken waar we een paar dagen
makkelijk langs heen konden kijken die nu wel uitgesproken zijn. Soms opgelost, soms geconstateerd dat we er wezenlijk anders in zitten en dan verhelderend en
soms verrijkend.
En nu alleen, volgende fase. Afgelopen weken waren goed maar
ik heb hier ook zin in. Wat klussen aan het schip, een paar zaken moeten
echt aangepakt worden en wat klusjes voor de leut. Verder wandelen, lezen, camera
afstoffen en eens nadenken over deze reis. De afgelopen jaren heb ik zwaar
gevonden en er was een soort metaalmoeheid ontstaan waar ik niet meer vanaf
kwam. Een periode afstand nemen, weg zijn, in beweging zijn op mijn favoriete
element leek me een goed idee.
Over een kleine twee weken komt Bea voor de zomervakantie om
rond scharrelen tussen de eilanden hier. Francis en Ben zeilen de eerste week
mee en gaan dan nog een weekje met de auto Denemarken verkennen. Ik weet zeker
dat ik tegen die tijd ontzettend naar ze uit zal kijken.
Ha Bob,
BeantwoordenVerwijderenNet je laatste blog gelezen, dus je bent nu alleen aan boord. Ik Vond het een ontwapenende eerlijkheid zoals je de weken met Ben omschreef en jouw eigen positie c.q. gevoel daarin. Ik heb er eigenlijk wel veel zin in dat experiment met en voor mijzelf ook aan te gaan! Want inderdaad, 24*7 op 20 m2 gedurende een langere periode …. Hoe ga je dan met de irritatiemomenten om, want die zijn er denk ik toch wel onontkoombaar! En dan is een dag of een paar dagen toch wat anders dan 3 weken, dat geloof ik graag! Dan moet je er doorheen in plaats van ontwijken. Dat gaat met ons ook vast nog wel een dingetje worden…. Ben benieuwd! Wat mij betreft dus ergens eind september, dat spreken we nog wel verder af.
Gerbrand Landman
Volgens mij heb je ooit wel eens langer dan 3*7*24 met een en dezelfde persoon op 20 m2 doorgebracht. Hoewel, 12 m2 zat er dichterbij. Je bent toen maar een keer overboord gesprongen, dacht ik. Of was dat al weer jaren daarvoor? Wat natuurlijk een geweldig voordeel was van die reis met je broer, dat we in elke baai een Ierse pub vonden waar we elkaar de ogen uit konden gooien en stoned werden van de orgininele Guiness. Dat vind je niet in Denemarken. Toch??
BeantwoordenVerwijderenKlopt broeder. De onvermijdelijke, onvergetelijke en onovertroffen Guiness heeft zeker geholpen, je wordt er inderdaad een soort van stoned van en een dag lang watten in je hoofd. Zo kom je 3 maanden wel door. Dat er hier en daar (en tussendoor) een onvertogen woord gevallen is past in de familie traditie. Zo ook dat ik twee keer serieus overwogen heb de trein terug naar huis te nemen. Al met al vond ik het een onvergetelijke tocht.
Verwijderen