Vorig jaar heeft Machiel mij uit de brand geholpen toen een
paar opstappers echt moesten afzeggen en ik met mijn handen in mijn haar zat.
Eén telefoontje was voldoende en Machiel heeft mee gewerkt om het schip vaar
klaar te maken en vervolgens samen van Wismar naar Zweden te varen. Prima
samenwerking en prima tocht. Machiel de nodige zeilkennis opgestoken en ik
wijzer geworden omtrent fossielen en sterrenkunde.
Dit jaar was het idee Machiel een weekje meevaren, dan een
paar dagen met zijn moeder wandelen en vervolgens Thea een weekje meevaren.
Prima plan, om het te plannen was een stuk lastiger. Uiteindelijk lukte het
net. Beiden 6 dagen meezeilen en tussendoor twee dagen met elkaar wandelen.
Machiel om 5 uur in de middag opgewacht op het station van
Vaasa. Op weg naar de boot eerst een stop bij een hamburgertent. “Ik heb wel
een beetje trek.” Zijn voorkeur voor hamburgers en pizza’s was dus niet
veranderd. En nog steeds geen druppel alcohol, veel water en cola vooral geen
zerro. Vorig jaar vond ik het een beetje saai, nu paste het beter bij mijn
consumptie van koffie, cola zerro en
alcohol vrij bier.
6 Dagen is krap. Met slecht weer lig je zo maar een dag
verwaaid. En om het Thea, die weer een
slagje dover is geworden, makkelijk te maken was goed openbaarvervoer een
vereiste. Machiel heeft vanaf dat die aan boord stapte zitten puzzelen. Thea
mag blij zijn met een zoon die zo minutieus alles voor haar uitzoekt. De
voorkeurshaven, Porto, was te ondiep, nog nagebeld en Rauma te ver.
Uiteindelijk is het Krookka geworden. Machiel kon nog met het OV weg. Thea heb
ik het laatste stukje op moeten halen met een taxi omdat het weekeind was.
Finland is zo dun bevolkt, zeker dat gebied, dat OV spaarzaam is.
 |
| Oud schoolgebouw Kiili |
Weg uit Vaasa met prachtig weer en veel zon. Effect een zon
verbrande Machiel die 3 dagen met een theedoek onder zijn petje heeft rondgelopen.
Tijdelijk omgedoopt to Abdoel. Leuke tochten gemaakt, kleine haventjes en
plaatsjes en heel aardige mensen ontmoet. Weer eens bevestigd gekregen dat je
hier minimaal voor 3 dagen eten aan boord moet hebben. Deze reis al vaker met
de laatste restjes een maaltijd in elkaar moeten flansen.
Hoogtepunten waren wel een nest met zeearenden waar we vlak
langs voeren. Het onverwachte trouwfeest en poserende dames op een stijger in
een uiterst verlaten haventje. Het plaatsje Kaskinen met de mooie houten huizen
en toverachtige rust. (En gelukkig een supermarktje voor de brood nodige proviand.)
Affluitend hebben we in Krookka twee dagen gelegen. Nog geprobeerd
fietsen te huren wat niet lukte. Door het stadje gezworven, “ingebroken” in een
leegstaand en vervallen schoolgebouw. (Meer mijn hobby dan die van Machiel) En
onze tocht afgesloten met een heerlijk koud buffet in het haven restaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten