Lolland en Femø

Ja echt, je leest het goed ‘Lolland’, lijkt op Holland, maar dan leuker. We hebben in de hoofdstad van dat eiland gelegen, in Nakskov. In de gemeentehaven dicht bij de binnenstad. Dat is ook de haven voor de industrie, tegenover ons lag een enorm vrachtschip die volgeladen werd met meel. Er wordt veel graan verbouwd op dit eiland. Het was vroeger een belangrijke havenstad, maar die tijden zijn voorbij. Dat geldt ook voor de suikerfabriek, ooit een bloeiend bedrijf, nog wel in werking, maar de roem van destijds is alleen nog terug te vinden in het kleine museum op een bovenverdieping.

Maandagochtend hebben we de stad achter ons gelaten, op zoek naar een kleiner eiland, ‘Femø’.

Weinig wind, lekker op de motor er heen gevaren. Heel relaxed, wel vijf uur varen, maar we doen steeds om de beurt een uur de ‘wacht’. En eigenlijk moet je dan vooral de plotter in de gaten houden, beetje bijsturen en kijken of er geen boten in de weg zitten. Het is hier zó rustig, bijna geen boot gezien. Wel een zeehondje, met behulp van de verrekijker konden we het koppie zien met snorretje! Te ver weg voor een foto, dus je moet me op m’n woord geloven.

En daar lag in de verte het eiland, het haventje was ook al te zien. We wisten dat het klein zou zijn, we waren vroeg genoeg voor een mooie plek. Later die avond lagen de boten twee rijen dik.

Het eiland heeft twee dorpjes met in het midden, tussen de korenvelden een typisch Deense kerk, zo prachtig!

Terug op de boot hoorden we dat op de plek waar wij liggen, de mieren via de landvasten (=lijn waarmee de boot aan de bolders van de ka vastzit) de boot op komen lopen! Ze wisten ook een remedie: de landvasten bestrooien met kaneel. We wisten niet zeker of de Denen ons in het ooitje namen, maar alles beter dan mieren aan boord. Dus ik naar het havenwinkeltje, hadden ze alleen nog kaneelstokjes. Dapper met een vijl de stokjes verpulverd boven de landvasten. Het moet een grappig schouwspel zijn geweest, maar geen Deen die verblikte of verbloosde, dus waarschijnlijk is het voor hen heel normaal. Hoewel ik het gevoel heb dat de andere havengasten sindsdien op gepaste afstand blijven….

Bea