 |
| Mooi voorbeeld van de scheren met eindeloos veel eilandjes en rotsen boven en onderwater. |
Weer een stuk solo. De eerste keren vond ik het heel spannend alleen de zee op te gaan. Onderhand ben ik vertrouwd en op mijn gemak met mijn boot en de Baltische zee. Voor de voorbereiding neem ik wel meer tijd. De route in de plotter zetten, koffie voor de hele reis maken en wat te eten klaar leggen. En natuurlijk reddingsvest aan en de veiligheidslijn voor het grijpen op het brugdek. En ik neem iets minder risico met weer en wind.
Gelukkig is het hier veel rustiger op het water wat de ruimte en tijd geeft om naar binnen te gaan voor b.v. een toiletbezoek terwijl de boot doorvaart op de autohelm. In het scherengebieden is het oppassen voor alle eilandjes en rotsen, vooral als ze vlak onder het wateroppervlakte liggen. Open zee is simpeler en soms zo eenvoudig dat ik een boek zit te lezen op het brugdek of kleine klusjes aan de boot doe. Maar vaker staar ik over het water, geniet van de steeds veranderende luchten en zit wat mijmeren. Zo glijden de uren en mijlen voorbij.
 |
| De coast guard kwam langs.Kwartiertje gebabbeld over waar is was geweest en hoe ik het zeilen in Zweden vond. Vroeg of ze nog wat moesten controleren maar dat was niet nodig. |
Deze keer zijn het vier tochten achterelkaar van 5 tot 6 uur varen. Niet jagen en niet teuten is het adagio. Åhus is nog een heel eind. Marvin stapt straks op voor het laatste stuk en het is fijn als we dan ook de ruimte hebben voor een dagje ergens te blijven hangen. En er kan ook maar zo nog een verwaaidag komen. Hoewel Marvin en ik samen blaas je niet zo snel van het water af.
 |
| Zomaar een plaatje vanaf een ankerplek. |
 |
| De route zuidwaarts. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten